Wolontariat zagraniczny to według mnie jedno z najlepszych doświadczeń, jakie można zafundować sobie w podróży – i nie tylko. Wolontariat w Rosji z AIESEC, WWOOF w USA i Workaway w Tajlandii wspominam wspaniale – pozwoliły mi poznać życie w tych krajach od podszewki, nauczyły mnie wielu nowych rzeczy.
Ale czy inni mają równie pozytywne wrażenia z wolontariatów, czy może to ja miałam szczęście? Żeby to sprawdzić, zwróciłam się z pytaniem do polskich blogerów podróżniczych. Czy ich zdaniem warto wyjechać na wolontariat zagraniczny?
Jak wyjechać na wolontariat za granicą?
Czy warto wyjechać na wolontariat zagraniczny?
Wolontariat na Islandii – Workaway.info – Hania i Michał, Mała i duży w podróży
Dzięki workaway.info udało nam się spędzić 2 niesamowite miesiące na wyspie Hrisey na Islandii. Jest to malutka wysepka o wielkości 7 km2, której około 80% to rezerwat przyrody. Znajduje się na północy, pośrodku najdłuższego Islandzkiego fiordu. Na stałe mieszka tam około 80 osób.
Przyjechaliśmy tam pomóc islandzkiej rodzinie w opiece nad dziećmi i małym pensjonatem, który znajdował się na wyspie. Sprzątaliśmy pokoje, robiliśmy obiady i zajmowaliśmy się dziećmi, gdy naszych gospodarzy nie było w domu.
Czy było warto? Oczywiście! Poznaliśmy prawdziwe życie w tym niesamowitym kraju i staliśmy się częścią Islandzkiej rodziny. Odetchnęliśmy od wielkiego miasta i złapaliśmy sporo pozytywnej energii. Workaway to idealny sposób na niezapomnianą przygodę i to niemal zupełnie za darmo!
Działać lokalnie, odkrywać globalnie – AFS Polska – Karolina Kania, Ethnopassion
Belgia, Bułgaria, Czechy, Dania, Francja, Hiszpania, Łotwa, a nawet Malezja – gdyby nie wolontariat w AFS – największej na świecie organizacji zajmującej się wymianami międzykulturowymi – pewnie nie odwiedziłabym tych krajów!
Moja przygoda z AFSem zaczęła się, kiedy jeszcze w liceum wyjechałam na dwumiesięczną wymianę międzykulturową do Francji. W czasie wymiany, kiedy brałam udział w seminariach przygotowywanych dla nas – obcokrajowców, z radością (i zazdrością!) obserwowałam pracujących z nami wolontariuszy.
Myślałam sobie: też chciałabym kiedyś, tak jak oni, dzielić się z innymi zdobytym za granicą doświadczeniem. Po powrocie z Francji, kiedy w czasie studiów przeniosłam się do Krakowa, udało mi się zrealizować moje marzenie! Zostałam wolontariuszką AFS, dołączając do polskiego, kiełkującego wtedy, oddziału AFS.
Działając w AFSie miałam możliwość wzięcia udziału w wielu międzynarodowych szkoleniach, seminariach oraz spotkaniach, które były świetnym pretekstem do zwiedzenia nowych miejsc. Olbrzymim plusem działania w tej organizacji jest również to, że wyjeżdżając z Polski do innego kraju, można nadal angażować się w lokalnych oddziałach AFSu.
Tak było w czasie mojego Erasmusa w Pradze (dzięki udzielaniu się w AFS Czechy nie tylko poznałam wspaniałych ludzi, ale także płynnie nauczyłam się czeskiego!), a także na studiach magisterskich w Paryżu. Zaangażowanie w działania AFSu pokazuje, że warto działać lokalnie, aby następnie zdobywać doświadczenia globalne. Uczyć się, poznawać, podróżować, dzielić z innymi zdobytym doświadczeniem międzykulturowym, małymi krokami zmieniając świat.
Osoby zainteresowane naszą działalnością i chętne do zaangażowania się w międzykulturowe (i międzynarodowe!) działania, zapraszam na stronę AFS Polska.
Wolontariat w Peru – EVS – Paulina Lewandowska, Z Pamiętnika Podróżoholika
W ramach programu Wolontariatu Europejskiego (European Voluntary Service) wyjechałam do Peru. Trafiłam do małej organizacji pozarządowej w Limie, zajmującej się młodzieżą afro-peruwiańską. Głównym tematem przewodnim organizacji są prawa człowieka. Walczy ona o to, żeby osoby mające korzenie afrykańskie nie czuły się dyskryminowane, starając się pokazywać, że bycie potomkiem niewolników nie oznacza bycie gorszym.
Jak było mi wcześniej powiedziane, w ramach wolontariatu miałam zajmować się reklamą i promocją oraz organizacją eventów (czyli warsztatów z dziećmi i młodzieżą). To właśnie na tę pracę z dziećmi najbardziej liczyłam. Na miejscu okazało się jednak, że rzeczywistość a oczekiwania to dwie odrębne kwestie.
Owych warsztatów bowiem za dużo nie było, zamiast tego było sporo polityki – konferencji czy spotkań z partiami politycznymi. A ja miałam zajmować się typową administracją: wykonywaniem telefonów, ogarnianiem dokumentów, tłumaczeniami… Do tego większość czasu spędzałam w ich „biurze” sama, a i na spotkaniach organizacji czułam się wykluczona. Wykonując więc to, co mnie niezbyt interesowało i jeszcze nie mogąc odnaleźć się w towarzystwie łatwo mi nie było.
Nie mogę jednak powiedzieć, że wyjazdu żałuję: dobrze mi się mieszkało w Limie, miałam też sporo czasu na podróże. A dla co prawda nielicznych, ale jednak bardzo miłych i wzruszających wydarzeń, jak choćby event przedświąteczny, na którym rozdawaliśmy zabawki dzieciakom z biednych rodzin, warto było rzucić wszystko i wyjechać 🙂
Wolontariat w Malezji – Workaway.info – Kinga Bielejec, Gadulec.me
W czasie półrocznej podróży po Azji, wraz z moim chłopakiem Damianem, odbyliśmy 2-tygodniowy wolontariat w Malezji. Kilka miesięcy wcześniej zarejestrowaliśmy się na stronie Workaway.info, zapłaciliśmy za roczny dostęp do bazy, uzupełniliśmy swój profil i rozpoczęliśmy poszukiwania idealnego „pracodawcy”.
W ten sposób natrafiliśmy na kapitan Evę, która jest właścicielką dwóch dużych drewnianych jachtów na pięknej wyspie Langkawi. Eva organizuje ekskluzywne, kilkugodzinne rejsy po okolicy i poszukiwała osób do pomocy.
W zamian za kilka godzin naszej pracy zaoferowała nam nocleg, pełne wyżywienie i skuter (musieliśmy dojeżdżać kilkanaście kilometrów z domu do portu).
Z początku sprzątaliśmy i odnawialiśmy jachty, następnie byliśmy pomocą kuchenną, kelnerami i barmanami. To był fantastycznie spędzony czas, ponieważ poznaliśmy dużo interesujących osób (sama historia Evy i tego jak trafiła na Langkawi jest niesamowita!), nabyliśmy nowe doświadczenie i… odpoczęliśmy! Pracowaliśmy 3-4 dni w tygodniu po 6-7 godzin, a pomiędzy przygotowaniem posiłków mogliśmy przykładowo kąpać się w morzu czy szaleć na motorówce.
Tak naprawdę nie była to praca tylko czysta przyjemność. W najbliższym czasie spędzimy w podobny sposób 2 miesiące na Teneryfie (ofertę również znaleźliśmy na tej samej stronie) – będziemy pracować w hostelu nad oceanem. Więcej o wolontariacie w Malezji przeczytacie tutaj
Wolontariat w Portugalii, Grecji i Brazylii – EVS i AIESEC – Wiola Starczewska, starczewska.com
W swoim życiu „zaliczyłam” większość wolontariatów zagranicznych: od European Voluntary Service poprzez AIESEC do pracy w hostelach i zbierania oliwek w Grecji. Wszystkie z nich były super doświadczeniem i, co to nie ukrywać, sposobem na podróżowanie i doświadczanie innego stylu życia.
Najbardziej polubiłam EVS (Zobacz film). Wolontariat Europejski pozwala młodym ludziom na zdobywanie doświadczenia za granicą oraz pracowania na rzecz lokalnej społeczności – jest więc to idealne połączenie rozwoju osobistego i robienia dobrych rzeczy. W dodatku mieszkanie, przeloty i ubezpieczenie są opłacone, więc minimum życiowe mamy zapewnione – i możemy się skupić na pracy.
Na EVS byłam w Portugalii oraz w Grecji, gdzie pracowałam przy zbiorze oliwek.
Mniej lubiłam AIESEC ze względu na jego komercyjny charakter – wolontariat z AIESEC właściwie trzeba sobie kupić. Nie mogę tak do końca narzekać, bo z AIESEC byłam aż w Rio de Janeiro, więc przygoda niesamowita.
Będąc W Rio de Janeiro pracowałam też w hostelach na recepcji w zamian za mieszkanie i jedzenie. Trudno to nazwać wolontariatem, ponieważ wolontariat kojarzy mi się z robieniem czegoś fajnego dla innych i tym samym nabywanie takich umiejętności jak praca w zespole czy języki obce. Praca w hostelu była raczej sprytnym sposobem na tańsze podróżowanie, chociaż i tu wiele się nauczyłam.
Wolontariat nie musi być tylko zagraniczny. Po powrocie do Polski związałam się z fundacją, która organizuje festiwal Brazylijski w Warszawie Bom Dia Brasil. Organizuję koncerty, eventy, pracuję nad promocją festiwalu. Hobbystycznie, po godzinach pracy. I poznaję mnóstwo ciekawych ludzi, którzy uwielbiają podróżować i robić w życiu ciekawe rzeczy.
To co – warto wyjechać na wolontariat zagraniczny?
Odpowiedź brzmi – tak! Wyjazd na wolontariat zagraniczny pozwoli Ci to zdobyć niezapomniane doświadczenie i nowe umiejętności, poznać kraj od podszewki, poznać ciekawych ludzi i nawiązać nowe przyjaźnie. Może się okazać, że będzie to najlepsze doświadczenie w Twoim życiu. Przejdź teraz do poniższego poradnika i zacznij planować!
Jak wyjechać na wolontariat za granicą?
Pamiętaj jednak, że każdy wolontariat jest inny. Może się zdarzyć, że praca, zakwaterowanie, czy podejście zespołu będzie odbiegać od Twoich oczekiwań. Wolontariat może być trudniejszym doświadczeniem, niż się spodziewasz. Mimo to gwarantuję Ci, że warto podjąć to ryzyko. Warto wyjechać i dać sobie szansę na przygodę życia.
Zerknij koniecznie na moją opinię i wskazówki dotyczące wolontariatu Global Volunteer z AIESEC, dowiedz się jak działa WWOOF i jak przez niego szukałam wolontariatu w USA i przeczytaj, jak to jest uczyć angielskiego w Tajlandii. 🙂
A jeśli podobał Ci się post, użyj proszę przycisków na dole i udostępnij na Facebooku, Twitterze, czy Google+! Dzięki! 🙂
Od razu nabrałam ochotę na wolontariat na Islandii! No i EVS oczywiście! Oby tylko czasu na realizację tych wszystkich pomysłów starczyło! Dzięki za możliwość podzielenia się wolontariackim doświadczeniem! Pozdrowienia! 🙂
Ja też czytając Wasze relacje nabrałam ochoty na wyjazd na kolejny wolontariat gdziekolwiek, byle jak najszybciej! ;)) Dzięki za podzielenie się cennym doświadczeniem!
Pozdrawiam 🙂
[…] 1. Mała i Duży w podróży 2. Nadia vs. the world 3. Born Globals – czy warto pojechać na wolontariat zagraniczny? […]